Παρουσία

Υπάκουσα στη λησμοσύνη σου

στη βίβλο των σημαντικών

και των ασήμαντων αναπολήσεων σου..

σιγή,

δεν είμαι εκεί , μα είμαι

σαν χείμαρρος οι λέξεις

αναδύονται απ΄το πηγάδι σου,

βάλσαμο της ταραγμένης σου ψυχής.

Εμφύλια διαμάχη και νικητής δεν υπάρχει.

Λουκούλλεια γεύματα οι αναμνήσεις,

μη τρέφεσαι από αυτές,

γιατί το δείπνο σου θα λάβει τέλος.

τότε θα λυγίσεις.

Το τρίγωνο σου χρόνια

έχεις να το αγγίξεις,

φοβάσαι μην υπνωτιστείς.

Πριν την αστρική σου έκρηξη,

μάγισσες, πλανεύτρες, ξελογιάστρες

το θάνατο σου επιζητούν

λάβαρο στο κόσμο τους.

Δεν είμαι εκεί, μα είμαι

να σου τραγουδώ τις πιο

γλυκές μου καληνύχτες,

κι ας είναι οι τελευταίες.

-Βάγια Ριζηνού-