Ύπνος

Βαρύ το μαξιλάρι μου,

το πιο μακρύ φορτίο μου σηκώνει.

Φορτίο συνειδητό-υποσυνείδητο-ασυνείδητο.

Τυφώνας σκέψεων

και γω γυρνώ-κι όλο γυρνώ

γύρω από τον εαυτό μου

πλανητική η μοίρα μου.

Σαν γάτα που δεν κατάφερε

να ξεγλιστρήσει απ΄τον οίστρο της.

Πόνος και ηδονή συνάμα.

Τα μαλλιά βελούδινα

χα'ι'δεύουν το κάρο που με υπομένει

σαν μια γλυκιά ευχαριστία

σ΄έναν άπειρο θεό

που με τη ζεστή ανάσα του

εξατμίζει τα νερά

απ΄τα βρεγμένα μου φορέματα.

                                                                        (Βάγια Ριζηνού)