ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Βιογραφικό

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νομό Λάρισας. Μαθήτρια ακόμα λυκείου έγραφα άρθρα για τοπικές εφημερίδες της πόλης μου. Η μεγάλη μου αγάπη για την τέχνη και ιδιαίτερα για τη λογοτεχνία με οδήγησε στην ενασχόληση με το σουρεαλισμό. Τελείωσα την πρώτη ποιητική συλλογή μου τον Ιούνιο του 2008, η οποία και εκδόθηκε το 2009. Τον Ιούλιο του 2011 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοσή της. Επιπρόσθετα ασχολούμαι με τη στιχουργική. Προσεχώς θα κυκλοφορήσει το παιδικό παραμύθι μου με τίτλο ''Χρώματα αγάπης που κλείστηκαν σε μια νότα''.


Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Μισοφέγγαρα τα βλέφαρα σου
φωτίζουν το βάθος των ματιών σου
και στάζουν άστρα
στις λίμνες των χειλιών σου..
Η καρδιά σου βασίλειο του κόσμου
και γω ζητώ μιαν άκρη
ν΄αγναντεύω τα όνειρα σου!!!
                                      (Βάγια Ριζηνού)

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Πως θα φαινόντουσαν όλα
αν βαφόντουσαν με κόκκινο,
το κόκκινο μου,
σαν ποτάμι θα κυλούσε
κάτω από τον ουρανό της καρδιάς μου..
Κι όσο θα σου λέω Σ΄αγαπώ,
τόσο πιο κόκκινο θα γίνεται
μέχρι να σβήσει η φωνή μου... 
Κι όταν θα σβήσει, 
μια χάρη σου ζητώ..
Πάρε την κόκκινη καρδιά μου
και αγκάλιασε την με τις παλάμες σου 
και πες πως δε θα σε ξεχάσω.. 
και μες τα χέρια μια ζωή θα σε κρατώ... 
Δεν είναι τίποτα τυχαίο,
που έχουμε παλάμες δυο...!!! 
                                         (Βάγια Ριζηνού) 

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Σαν τα φεγγάρια που
θρηνούν την ομορφιά τους,
και κάνουν κύκλους,
κύκλους να ζαλιστούν 
και να ξεχάσουν!
Έτσι κι εγώ, 
για να ξεφύγω, απ΄όσα με κρατούν, 
απ΄όσους με πονούν,
δίνω φτερά στον εαυτό μου,
να πετάξω!
Και κάθε τόσο που θα ΄ρχομαι στη γη,
χώμα τα πόδια, προσκυνώ την μοναξιά σου.
Σύννεφα πύλες μου μουδιάζουνε το νου,
μυστήριο τρένο
με τραβάει η σιωπή,
σαν χιόνι κάτασπρο, 
δε λιώνω την αυγή.
Όταν τα μάτια σου κοιτώ
δε ξημερώνει!
λέω στον Άδη να νυχτώνει
και στο φεγγάρι να φοράει τα λευκά,
να μου θυμίζει τ΄όνειρα τα παιδικά,
να μου γελάει..
Κι εσύ, να μου μιλάς
όταν τα πάντα θα σιωπούν
μόνο τα λόγια σου
γιατρεύουν την ψυχή!

-Απόσπασμα-
Βάγια Ριζηνού







Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Kαι σήμερα νοστάλγησα
αυτό που πιότερο θέλω ν΄αποκτήσω:
Τις αισθήσεις μου να διαμελίζονται
στο άπειρο και να συνενώνονται
μαζi πάλι στο χάος...
Mόνο έτσι θα γραφτεί το πιο απλό στιχάκι
με την πιο μεγάλη γνώση..........

                                                                     (Βάγια Ριζηνού)






Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

....To μέλλον μου ασάλευτα προσμένω
όνειρα κρυμμένα σε χαρτί
λάμπω σαν βεγγαλικό
σε σκοτεινό φεγγίτη
και ο ίσκιος μου 
χορεύει σ΄ενα τοίχο
και δεν αντέχω τη ζωή μου
σε μια λάθος εποχή....


Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Παρουσία

Υπάκουσα στη λησμοσύνη σου
στη βίβλο των σημαντικών
και των ασήμαντων αναπολήσεων σου..
σιγή,
δεν είμαι εκεί , μα είμαι
σαν χείμαρρος οι λέξεις
αναδύονται απ΄το πηγάδι σου,
βάλσαμο της ταραγμένης σου ψυχής.
Εμφύλια διαμάχη και νικητής δεν υπάρχει.
Λουκούλλεια γεύματα οι αναμνήσεις,
μη τρέφεσαι από αυτές,
γιατί το δείπνο σου θα λάβει τέλος.
τότε θα λυγίσεις.

Το τρίγωνο σου χρόνια
έχεις να το αγγίξεις,
φοβάσαι μην υπνωτιστείς.

Πριν την αστρική σου έκρηξη,
μάγισσες, πλανεύτρες, ξελογιάστρες
το θάνατο σου επιζητούν
λάβαρο στο κόσμο τους.

Δεν είμαι εκεί, μα είμαι
να σου τραγουδώ τις πιο
γλυκές μου καληνύχτες,
κι ας είναι οι τελευταίες.

-Βάγια Ριζηνού-

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

...Που θα ξεδιψάσουμε?
Που θα πιουν νερό οι αλήθειες μας?
Φοβάμαι όλο και λιγότερο..
Να κρυφτώ θέλω στη φύση.
Γυμνές αλήθειες στη ράχη κάποιου δελφινιού
Μη τρομάξεις!
Μόνο κράτα μου το χέρι.
Λυτρώνομαι!!!

Απόσπασμα από την πρώτη ποιητική συλλογή
Βάγια Ριζηνού