...Που θα ξεδιψάσουμε?
Που θα πιουν νερό οι αλήθειες μας?
Φοβάμαι όλο και λιγότερο..
Να κρυφτώ θέλω στη φύση.
Γυμνές αλήθειες στη ράχη κάποιου δελφινιού
Μη τρομάξεις!
Μόνο κράτα μου το χέρι.
Λυτρώνομαι!!!
Απόσπασμα από την πρώτη ποιητική συλλογή
Βάγια Ριζηνού
Παραδοξως Λυτρωνομαι σαν Βυθιζομαι ή σαν Αιωρούμαι
ΑπάντησηΔιαγραφήποτέ σαν μένω στη θεση μου
την Ανθρωπινη!!!
Υπεροχο κίνητρο...
Σ'ευχαριστω.....
«Γιάντες», που σημαίνει θυμάμαι ή το ξέρω: πάρτε μαζί σας «νερό», γιατί το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία! Πάρτε μαζί σας το φως της Ποίησης, αγάλι- αγάλι να γίνεται η αγουρίδα μέλι και εφικτές οι αποδράσεις σε μια ζωή απ’ τα κόκαλα των ονείρων βγαλμένη. Γένοιτο ανθ’ ημών η αγάπη μην μας έχει του χεριού της η ερημιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήYπέροχο όπως όλα τα ποιήματα σου! χαίρομαι που έχουμε ακόμα τόσο ταλαντούχους νέους! με ταξίδεψες......
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τα όμορφα λόγια!!